Henryk Sienkiewicz miał piątkę rodzeństwa – cztery siostry i jednego brata, którzy tak jak on urodzili się w Woli Okrzejskiej.

Jego starszy o dwa lata brat, Kazimierz (1844 – 1871) wziął udział w powstaniu styczniowym, jednak w obawie przed represjami postanowił emigrować za granice. Zginął podczas walk pod Orleanem w wojnie francusko - pruskiej w 1871 roku.

Najmłodsza z sióstr Sienkiewicza – Maria, zmarła jeszcze w dzieciństwie. Natomiast najstarsza - Aniela (ok. 1850 – 1883), została żoną Jana Komierowskiego, który działał jako poeta i tłumacz pod pseudonimem Wacław Pomian. Dwie pozostałe siostry, podobnie jak Henryk, związały się z literaturą. Helena zajmowała się przekładem tekstów literackich oraz ich przeróbką, zaś Zofia pisała dla ludu.

Rodzicami Henryka byli Józef (1813 – 1896) i Stefania (1820 – 1873). Sienkiewiczowie prawdopodobnie wywodzili się z Tatarów litewskich, którzy służyli w chorągwi juszyńskiej i zajmowali się rzemiosłem żołnierskim, zaś Cieciszowscy (rodzina od strony matki) byli jednym z najznamienitszych rodów dawnej Rzeczypospolitej. Nic dziwnego, że małżeństwo panny Cieciszowskiej z Sienkiewiczem, który posiadał zaledwie niewielki folwark pod Radomiem, został przez wielu uznany za mezalians. Józef poślubił Stefanię Cieciszowską 9 czerwca 1843 roku. Rodzina utrzymywała się przede wszystkim z dzierżawy Grabowiec oraz nabytego na własność Wężyczyna. Przynosiły one jednak dość skromne dochody.